شهرستان ایرانشهر در میان سایر شهرستانهای بلوچستان از نظر تعداد دارای بیشترین و در عین حال از نظر اهمیت با ارزشترین آثار باقی مانده از دوران پیش از تاریخ را در خود جای داده است. این امر بیشتر متاثر از دو عامل ،موقعیت خاص استراتژیک آن و واقع شدن در شاهراه ارتباطی تمدنهای بزرگ نیمه شرقی فلات ایران در هزاره های چهارم و سوم قبل از میلاد بوده و دیگری وجود شرایط زیست محیطی و دستیابی آسان به منابع غنی آب ،که باعث شده مناطق مختلف ان زیست بوم مناسبی برای انسان،گیاهان و جانوران گردد.شواهد این تنوع و گستردگی آثار زندگی و یا استقرارهای بر جای مانده بشری را می توان به صورت تپه ها و محوطه ها، گورستانها و ... در جای خالی ان مشاهده نمود.
.......
ادامه مطلب
از حدود هزاره سوم پیش از میلاد، کاسی ها (آشوری ها آنها را به این نام خوانده اند) طوایف باستانی کوه نشینی بوده اند که در زمینهای جنوب غربی دریای کاسپ
......
ادامه مطلب
مدارک کم و بیش موثقی دربارهٔ زبان این اقوام در دست است که نشان میدهد که زبان آنها منحصراً به عیلامی مربوط بوده است. و خویشاوند آن، اما متمایز از آن بوده است. دربارهٔ زبان ایشان بسیار اندک میدانیم و تنها حدود بیست نام گوتی در متون پادشاهان سومر به ما رسیده است.
زبان گوتیان تا اندازهای به زبان هوریاییان نزدیکی داشته است، به ویژه ساختار آوایی اسامی شناخته شدهٔ گوتی مؤید این نکته است.
در هزاره اول پیش از میلاد، همه اورارتوها و ماناها و مادها را گوتی میگفتند و تنها در کتیبه های سارگن دوم مادهای ایرانی زبان از گوتی ها مشخص و متمایز گشته اند. احتمالا گوتی ها به زبان مستقلی سخن میگفتند که تا اندازه ای با زبان گروه ایلامی ها و لولوبی ها و کاسی ها که در نواحی زاگرس زندگی میکردند قرابت و نزدیکی داشته اند. با تحقیقاتی که از طرف دانشمندان صورت گرفته این امر روشن شده است که ظاهر بعضی از مردمانی که در عصر حاضر بویژه در آذربایجان زندگی میکنند با تصاویر و مجسمه هایی که از لولوبی ها و گوتی ها به جای مانده است کم و بیش مطابقت مینماید.اقوام مذکور در حدود هزاره چهارم پیش از میلاد نخستین موج از مهاجرانی بودند که به سرزمین غربی ایران روی آورده اند که بیشتر دانشمندان آنها را آزیاتیک (آسیایی) نام نهاده اند تا از سایر امواج قومی متمایز باشند. منشأ این اقوام احتمالا جنوب دشتهای روسیه و سیبری بوده است.........
ادامه مطلب
واژه گوتی در هزاره سوم و دوّم پیش از میلاد به یک گروه نژادی معین اطلاق می شده است که در شرق و شمال غربی لولوبی ها و احتمالا ًدر آذربایجان کنونی ایران و کردستان زندگی می کرده اند . اسناد تاریخی نشانگر این است که در هزاره اول پیش از میلاد ، همه اورارتوها و ماناها و مادها را گوتی می گفتند و تنها در کتیبه های سارگن دوّم ، مادهای ایرانی زبان ، از گوتی ها ، مشخص و ممتاز گشته اند . احتمالاً گوتی ها به زبان مستقلی سخن می گفتند که تا اندازه ای با زبان گروه ایلامی ها و لولوبی ها و کاسی ها که در نواحی زاگرس زندگی می کردند قرابت و نزدیکی داشته اند . با تحقیقاتی که ازطرف دانشمندان صورت گرفته این امر روشن شده است که ظاهر بعضی از مردمانی که در عصر حاضر بویژه در آذربایجان زندگی می کنند با تصاویر و مجسمه هایی که از لولوبی ها و گوتی ها به جای مانده است کم و بیش مطابقت می نماید . اقوام ..............
ادامه مطلب
از منابع مختلف چنین بر میاید که لولوبی ها در هزاره سوم پیش از میلاد.دارای حکومتی بودند که از کوههای بخش علیای رود دیاله تا دریاچه ارومیه ادامه داشته است-در روزگار اشوریان.سرزمین لولوبیان.زاموا خوانده میشد که قبایل لولوبی ظاهرا بخش وسیعی از کوهها و کوه پایه هارا از قسمت علیای رود دیاله تا دریاچه ارومیه در اختیار داشته اند-در زبان هوریانی واژه {{لولو}}lulu به {بیگانه و دشمن} اطلاق میشد-اصطلاح اکدی {لولوبوم} یا {لولوپوم} و بعدها.در اصطلاح اشوری لولومه ترکیب یافته از ریشه لولو و علامت جمع ایلامی ب- یا پ- و پسوند اکدی اوم um -و یا ریشه لولو -و علامت اسم ........
ادامه مطلب
قوم لولوبی ها 5000 سال پیش در غرب سرزمین آریا زندگی می کردند. نقش برجسته بر بالای کوهی و روی تخته سنگی قرار گرفته که دسترسی به آن مشکل است. به فاصله ی چند متر از آن روی تخته سنگی دیگر نقش برجسته و کتیبه ای دیگر حجاری شده که باز هم به راحتی قابل دسترسی نیست. وقتی این نقش را بر تنه ی کوه بادیر سرپل ذهاب کندند که هنوز هخامنشیانی در کار نبودند و تخت جمشیدی ساخته نشده بود. نقش برجسته تصویر آنوبانی نی پادشاه قدرتمند سرزمین لولوبی ها را نشان می دهد که نام بخش هایی از غرب ایران در هزاره ی دور بود...........
ادامه مطلب
"شهر سوخته" در ۵۶ کيلومتری زابل در استان سيستان و بلوچستان و در حاشيه جاده زابل - زاهدان واقع شده و پنج هزار سال قدمت دارد. اين شهر در ۳۲۰۰ سال قبل از ميلاد پايه گذاری شده و مردم اين شهر در چهار دوره بين سال های 3200 تا 1800 قبل از ميلاد در آن سکونت داشته اند.
وسعت "شهر سوخته" و يافته های کاوشگران اين محوطه باستانی را از صورت يک محوطه عادی دوران مفرغ خارج کرده و به اين نتيجه رسانده که زندگی در"شهر سوخته" با دوران آغاز شهرنشينی در فلات مرکزی ايران و بين النهرين همزمان است.
سند يا کتيبه ای که نام واقعی و قديمی اين شهر را مشخص کند هنوز به دست نيامده و به دليل آتش سوزی در دو دوره زمانی بين سال های 3200 تا 2750 قبل از ميلاد "شهر سوخته" ناميده می شود.......
ادامه مطلب
......
در روزگاران دور که بشر تازه یکجا نشین شده بود، شهری در سیستان پدید آمد که به گفتهی باستانشناسان به لحاظ بافت شهری، جمعیت، برنامه ریزی شهری و ... اولین شهر جهان بود. شهر سوخته و تمدن هوشمند و خلاق آن با بیش ازپنجهزار سال قدمت، بهعنوان بزرگترین استقرار شهرنشینی در نیمهی شرقی فلات ایران، نمونهای منحصر به فرد و حکایتگر واقعی علم، صنعت و فرهنگ گذشتههای دور این مرز و بوم میباشد.
ادامه مطلب
اين تپه در ده كيلومتري هرسين به كرمانشاه قرار دارد و معرف دوره نوسنگي است.اتاقهاي بناهاي اين تپه عمدتا در جهت جنوب شرقي،شمال غربي هستند.منازل جنب يكديگر ساخته ميشدند. در لايه هايي از تپه كه قديمي تر بوده محلهاي زندگي بسيار ساده بودند و فقط شامل حفره هايي در دل خاك هستند كه انسانها در اين حفره ها زندگي ميكردند.سفالهاي كمي از اين تپه به دست آمده است.
......
ادامه مطلب
تپه جوي در شمال تپه جعفر آباد،تپه بند بال، بوهلان و تپه معروف آكروپل شوش از تپه هاي معروف پيش از تاريخ منطقه شوش هستند كه آثار متعددي در آنها پيدا شده است و به دوره سوزيانا تعلق دارند و در اين تپه ها آدميان در روستاها
توضیحات در ادامه...
ادامه مطلب
حمام سنگی در شهر گیوی در جنوب اردبیل قرار دارد. این حمام یک اتاقک مربع شکل با ابعاد حدود 5 متر است که در دل کوهی سنگی کنده شده است و یک در ورودی دارد. درون حمام دو چشمه وجود دارد یکی آب گرم و دیگری آب سرد دارد. آب دو چشمه در حوضچه سنگی جمع میشود و تبدیل به آبی با درجه حرارت ملایم و مطبوع برای شستن بدن میشود. مردم شهر گیوی هنوز هم در این حمام خود را میشویند. آنها عقیده دارند آب حمام اثر خاصی بر آنها دارد و بعد از استحمام به شدت گرسنه میشوند. درون حمام سکوهایی برای نشستن درون سنگ کنده شده است و به دلیل چشمه آب گرم درون فضا.....
ادامه مطلب
اين تپه باستاني در نزديكي دهلران قرار دارد و در آن سه دوره فرهنگي مشخص شده است و آنها را با نامهاي دوره بزمرده،دوره علي كش و دوره محمد جعفر ميشناسيم. در هركدام از اين دوره ها ميتوان نوع خاصي از معماري را مشاهده نمود. در اين منطقه بيش از سي هزار قطعه سفال به دست آمده است كه آنها را در هفت گروه طبقه بندي كرده اند.قديمي ترين سفالهاي منطقه دهلران را از اين تپه بدست آورده اند.ابزارهاي سنگي به دست آمده در اين منطقه عبارتند از سنگه.............
ادامه مطلب